Maandag 3 november was het zover de werkweek naar Istanbul met mijn klas! De koffertjes waren gepakt, iedereen was op Schiphol dus ons turkse avontuur kon beginnen.

De werkweek had ik lang naar uitgekeken en veel van verwacht. Uiteindelijk was alles nog leuker en mooier dan dat ik had verwacht! Ik heb een fantastische week gehad samen mijn klas en de leraren. Ik kijk met veel plezier en veel hoogtepunten terug op deze week!

Iedereen onwijs bedacht voor deze top werkweek!

Opdracht 1: Gebruikte bron: http://www.turkije-info-site.nl/blauwe-moskee-istanbul.html 

Ik heb gekozen voor de Blauwe Moskee. De naam Blauwe Moskee wordt het meest internationaal gebruikt door de vele blauwe tegels in de binnenkant van de moskee. Van buiten is de moskee echter grijs van kleur. Wat mij in eerste instantie verbaasde, want ik had verwacht dat hij blauw zou zijn. De moskee ligt tegenover de Hagia Sophia, en werd tussen 1609 en 1616 in opdracht van Sultan Ahmed 1 gebouwd.

De blauwe moskee is ontworpen door een Osmaanse architect. Hij ontwierp een gebouw met een centrale koepel van 33 meter doorsnee, die omgeven is door een serie halve koepels die een aflopend systeem vormen. Samen met andere koepels van bijgebouwtjes vormt het een symmetrisch geheel. Wat hierdoor een mooi geheel vormde en indrukwekkend op mij over kwam.

De moskee is omgeven door zes minaretten, het op twee na hoogste aantal ter wereld. Het aantal minaretten stond vroeger voor de rijkdom van de financier en omdat de meeste moskeeën er één hebben, sommige twee of uitzonderlijk vier, getuigen zes minaretten van de rijkdom en de wil van de sultan om die rijkdom uit te stralen. De islamitische wereld reageerde hier negatief op, omdat de Al-Masjid al-Haram moskee van de Kaäba er ook zes had. De sultan loste dat probleem op door die moskee een zevende en een achtste minaret te schenken.

Het interieur van de Blauwe Moskee is gedecoreerd met 20.000 handgeschilderde tegeltjes in de kleuren blauw, groen en roodbruin. De binnenkant van de moskee is niet geheel blauw, ondanks de bijnaam.

De binnenplaats is bereikbaar vanaf het Hippodroom.

Ik heb voor de Blauwe Moskee gekozen doordat het de eerste moskee is waar ik ook binnen ben geweest en direct geïmponeerd van was. In Istanbul hebben na het zien van de Blauwe Moskee natuurlijk ook andere moskeeën gezien, maar voor mij bleef de Blauwe Moskee de mooiste. Door de grote van de Moskee, de zes minaretten en het verhaal erachter was ik gelijk geboeid. Toen wij de Blauwe moskee vanaf een afstand bekeken viel ik eigenlijk gelijk stil omdat het prachtig was om naar te kijken. Vooral het beeld om aan de andere kant de Hagia Sophia te zien is niet doormiddel van foto's over te brengen, dat moment vergeet ik nooit meer. Verder vond ik de binnenkant ook zeer mooi, vooral het plafond. Ook vond ik het erg bijzonder dat er mensen aan het bidden waren ten tijde dat wij er waren.

Wat voor mij doorslaggevend was waarom ik voor de Blauwe Moskee heb gekozen, is omdat toen wij de boottocht over de Bosporus maakte ik één van de mooiste dingten ooit heb gezien. Wij hadden vanaf een behoorlijke afstand uitzicht over de skyline van Istanbul. Dit beeld zie je normaal op ansichtkaarten maar nu kon ik zelf een foto maken, ongelofelijk! De Blauwe Moskee was direct te herkennen tussen alle andere moskeeën, dit kwam door de grote maar vooral door de zes minaretten. Ik vond het heel speciaal dat deze ene moskee zo duidelijk tussen al die andere moskeeën uitsprong.

Opdracht 2:

De Hagia Sophia is een voormalige kathedraal en moskee. Tegenwoordig is het een museum, wat wij bezocht hebben. De Hagia Sophia staat in het oude stadscentrum op het Europese deel, vlak bij de Blauwe Moskee, het Hippodroom en het Sarnici-waterreservoir, dit alles was vlak bij ons hotel. De wijk waar de Hagia Sophia en ons hotel liggen heet Sultanahmet.

In de Hagia Sofia hebben wij meerdere opdrachten gemaakt, terwijl wij er doorheen liepen. Wat mij opviel was dat in de Hagia Sofia achter heel veel dingen een verhaal zat, deze waren dan ook zeker leuk om te horen of te lezen. Mede door de opdrachten kwamen ik veel meer te weten, wat mij misschien in eerste instantie niet zou opvallen.

Als je voor de Hagia Sofia staat laten de minaretten, koepels en de halve maan zien dat het een moskee is. Verder zijn er ook binnen attributen die dat bevestigen zoals: Arabische teksten en tevens de koepels, ook was er aan het einde van grote koepel zaal de plek waar de Imam zijn preken verkondigden.

Binnen de Islam is het verboden om de profeet Mohammed te tonen door afbeeldingen. In de Hagia Sofia is er een leuke oplossing bedacht om toch Allah, Mohammed, Hussein en Hasan te tonen. Dit was gedaan doormiddel van de namen in het Arabisch af te beelden in grote groene rondes die hingen in de grote koepel zaal.

In eerste instantie toen de Hagia Sofia werd gebouwd was dit bedoeld als een kathedraal, dat is het ook lang geweest maar later werd het een moskee en uiteindelijk dus een museum. Dit verhaal was aan de binnenkant van de Hagia Sofia ook te zien want buiten de aspecten die voor een moskee kenmerkend zijn waren er ook aspecten die voor een kathedraal kenmerkend zijn zoals: mozaïeken van Christus, Maria en Gabriel. Van Christus werden meerdere mozaïeken getoond waaronder één waar hij werd geëerd en één waar hij niet werd geëerd.

Het was een bijzondere ervaring om in de Hagia Sofia geweest te zijn. Voor mij kwam dat vooral, buiten het feit dat het erg groot en mooi is, door nog steeds te kunnen zien dat het zowel een kathedraal als een moskee is geweest. Om twee geloven op één plek samen te zien vond ik zeer mooi.

Hieronder staan drie foto's die ik in de Hagia Sophia heb genomen. Onder de foto's staan de functies van de objecten en waar ik ze in de Hagia Sophia heb gevonden.

Dit is de plek waar de Iman zijn preken verkondigde. Dit staat in de grote koepel zaal en in de richting van Mekka.

De zwetende pilaar: De mensen geloven dat als je je dum in dit gat steekt het een genezende werking heeft. Dit was boven te vinden.

Dit is de poort tussen Helem en hel. deze was ook boven.

Opdracht 3:

Het Topkapi-paleis was lange tijd het paleis van de Osmaanse sultans in Istanbul. Sultan Mehmet II gaf in 1459 de opdracht tot het bouwen van het paleis.

Het paleis is prachtig gelegen op het Seraglio-punt tussen de Gouden Hoorn en de Zee van Marmara, met geweldig uitzicht over de Bosporus. Het paleis bestaat uit vier verschillende hoven.

Ik had al wel veel verhalen over het Topkapi-paleis gehoord, maar wist eigenlijk niet heel goed wat ik erbij moest verwachten. Toen wij binnen liepen snapte ik meteen alle verhalen die ik had gehoord. Het is zo immens groot en dan te bedenken dat dit alles voor één sultan en zijn familie was en er verder alleen nog personeel was.

Het was jammer dat wij niet naar de harem konden aangezien dit het grootste deel van het Topkapi-paleis was. Ondanks dat was er nog steeds genoeg om te bezichtigen. Ik zelf vond alles aan de buitenkant mooier dan binnen. Als je richting één van de complexen in het Topkapi-paleis liep was het zo groot en mooi versierd dat ik de binnenkant in verhouding tegen vond vallen.

Mijn absolute hoogte punt van het Topkapi-paleis was het uitzicht, dit was niet normaal! Je kon over de Bosporus uitkijken zover je maar kon kijken en alles wat er omheen lag. Wij  hebben dan ook wel een tijdje heerlijk in het zonnetje gezeten en alleen maar naar het uitzicht kijkend. Dit was voor mij puur genieten, ik had daar wel uren kunnen blijven zitten.

Opdracht 4:

Hieronder staan vijf foto's van typisch Turkse onderwerpen voor mij.

Één van de heerlijke turkse gerechten die wij gegeten hebben. Dit is turks brood met verschillde turkse lekkernij voor op brood.

De skyline van Istanbul. Dit moment heeft veel indruk op mij gemaakt, prachtig!

Dit is een kraapje waar ze gepofte kastanjes verkochten, deze stonden bijna op elke hoek van een straat. De turkse mensen vonden deze heerlijk. Wij vonden ze echter lekkerder ruiken dan smaken.

Hier zie je mannen in de Suleymaniye moskee bidden. Elke moskee die wij bezocht hebben waren mensen aan het bidden, ik vond dit zeer bijzonder om van dichtbij mee te maken.

Dit is de Karakoy vismarkt. Hier kan je vlak bij de Galatabrug een vers gevangen visje uit de Bosporus eten. Dat was erg lekker!

Deze werkweek heb ik absoluut genoten! Ik heb gelachen, veel gezien, nieuwe dingen geleerd en vooral de turkse cultuur en Istanbul volledig in mij op kunnen nemen! Ik zou zekker nog een keer terug willen naar deze wereldstad!